Menu
Mij naar buiten geschreven is poëzie dat een verruiming van mijn communicatie naar de buitenwereld toe wil aantonen; het niet nodig is dat als gehandicapt persoon mensen bang van me worden. Integendeel, ik neem hiermee de kans om een zelfstandige plaats te bevechten in de samenleving. Ik breng kwetsbaar gedachtengoed naar buiten en geef hierdoor mensen de kans er ten volle van te genieten, dankzij de dichtbundels die ik reeds uitgaf tracht ik mij steeds meer als dichteres te laten zien dan als gehandicapte persoon. En zo hoort het ook denk ik.